Wydawca treści
Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Nadleśnictwo Józefów będące jednym z 25 Nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie zarządza blisko 20 tys. ha gruntów Skarbu Państwa i składa się z dwóch obrębów leśnych:
- Obręb Józefów 05-07-1
- Obręb Susiec 05-07-2
Nadleśnictwo terytorialnie podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Teren nadleśnictwa graniczy z następującymi jednostkami LP: od północy z Nadleśnictwem Zwierzyniec, od wschodu z Nadleśnictwem Tomaszów, od południa z Nadleśnictwami: Narol, Oleszyce (RDLP Krosna), od zachodu z Nadleśnictwem Biłgoraj.
Nadleśnictwo Józefów leży w obrębie Równiny Biłgorajskiej, Płaskowyżu Tarnogrodzkiego i Roztocza (Roztocza Środkowego).
Równina Biłgorajska to rozległe obniżenie, które stanowi fragment Kotliny Sandomierskiej wypełnionej głównie mało odpornymi iłami i piaskami trzeciorzędu, przykrytego osadami czwartorzędu. Równina Biłgorajska ma charakter tarasu nadzalewowego o powierzchni łagodnie zapadającej od krawędzi Roztocza ku dolinie Tanwi. Charakterystycznymi formami są wydmy oraz bagna i torfowiska. Monotonny krajobraz urozmaicają wały wydmowe długości kilku kilometrów i wysokości względnej do 10 m. Urozmaicenie w rzeźbie stanowią również nieliczne doliny rzek spływających z Roztocza. W obrębie Równiny Biłgorajskiej leży kompleks główny lasów nadleśnictwa.
Południowo-zachodnia część nadleśnictwa leży w obrębie Płaskowyżu Tarnogrodzkiego zbudowanego z iłów krakowieckich, na których zalegają gliny i piaski czwartorzędu. Płaskowyż żłobią dolinki denudacyjne o bardzo łagodnych zboczach, rzadziej krótkie wąwozy.
Północno-wschodnia część nadleśnictwa leży w obrębie Roztocza Środkowego, którego powierzchnia jest zbudowana z mioceńskich piaskowców oraz wapieni litotamniowych. Można wyróżnić tutaj strefę zrównań wierzchowinowych i krawędzi wewnętrznej. W obrębie krawędzi rozwinęły się liczne dolinki denudacyjne rozpoczynające się czasami rozcięciami erozyjnymi. Ponad zrównaniem wierzchowinowym wznoszą się ostańce zbudowane z wapieni trzeciorzędowych - wykształcone jako wały o wysokości względnej dochodzącej do 40 m.
W Nadleśnictwie Józefów wyodrębniono 17 typów siedliskowych lasu w tym 5 typów siedlisk wyżynnych na powierzchni 1190,48 ha (6,30%). Dominującym typem siedliskowym w nadleśnictwie jest bór świeży (Bśw), który zajmuje 8420,36 ha (44,58%) a siedliska lasowe stanowią 14,75 % powierzchni. Na siedliskach borowych gatunkiem panującym jest w większości sosna. Siedliska wilgotne zdominowane są przez drzewostany z panującą brzozą i olchą.
Pokrywa glebowa jest zróżnicowana pod względem typologicznym. Wyróżniono 14 typów i 33 podtypy gleb. Dominują gleby bielicowe zajmujące 53,8% powierzchni leśnej.
Na gruntach w zarządzie Nadleśnictwa Józefów jak i w jego zasięgu terytorialnym znajduje się szereg form ochrony przyrody: rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary sieci Natura 2000, pomniki przyrody, ochrona gatunkowa roślin i zwierząt.